27 lipca 1851 do Bydgoszczy przyjechał pierwszy pociąg. Zgodnie z ówczesnymi zasadami, stacja kolejowa była znacząco oddalona od miasta, co miało umożliwić w przyszłości swobodny rozwój niezbędnej infrastruktury. Druga połowa XIX wieku upłynęła więc na gwałtownej urbanizacji miasta, które rozrastało się zwłaszcza na północ, w kierunku dworca. Okolice dworca Bydgoszcz Główna były już wówczas bardzo atrakcyjną okolicą, o czym świadczy fakt, że uruchomiona w 1888 roku pierwsza linia tramwajowa była skierowana właśnie pod dworzec. Przestrzeń ta stanowiła wizytówkę miasta, to z okolicami gmachu dworcowego podróżni stykali się jako pierwszymi, a jak mawiają niektórzy, pierwsze wrażenie jest bardzo ważne. M.in. dlatego na przełomie lat 60-tych i 70-tych właśnie ten kawałek Bydgoszczy doczekał się największego zagęszczenia nowoczesnej architektury, zaraz obok ulicy Jagiellońskiej. Od lat 80-tych jednak ten rejon miasta podupadał, a kolej przestała być priorytetowym środkiem lokomocji, a w 1990 roku zawieszono ruch liniowy tramwajów ulicą Dworcową. Stosunkowo niedawno te okolice doczekały się uwagi, w 2012 pod dworzec wróciły tramwaje. W 2015 otwarto nowy dworzec, o którym pisałem w tym artykule: https://dezaprobata.blogspot.com/2018/11/bydgoszcz-gowna.html. Od tego czasu na dworcowej zaczęło się coś dziać. A w przypadku każdej zmiany zawsze powstaje pytanie- czy jest to zmiana na lepsze?
Astoria
Nad Brdą wznosi się już nowy, rdzewiejący gmach Astorii. Zajął miejsce hali, która dla wielu bydgoszczan była związana ze wspomnieniami. Na fali odwilży roku 1956 doszło w Polsce do wielu zmian, m.in. w architekturze nastąpił odwrót od socrealizmu i zwrot w stronę modernizmu. Dawna Astoria była jedną z pierwszych znaczących inwestycji w Bydgoszczy, jaka powstała w tym okresie. Po oddaniu do użytku w 1962 roku, stanowiła bazę dla sportowców, jak i często gościła różne imprezy. Do 2002 roku służyła miastu za najważniejszą halę wystawienniczą, kiedy to miano przejęła Łuczniczka. Niestety, podejście władz do miejsc stanowiących o tożsamości Bydgoszczy jest pozbawione sentymentów, dlatego w roku 2017 buldożery zrównały z poziomem chodnika 65 lat historii Bydgoszczy. Na zgliszczach od tego czasu powstaje nowy basen olimpijski. Nie mam zamiaru kwestionować potrzeby stworzenia w mieście takiego obiektu. Bez wątpienia olimpijski basen z prawdziwego zdarzenia jest wartością dodaną, szkoda tylko że za cenę burzenia ośrodka tak bezpośrednio związanego z historią miasta.
 |
| Astoria widziana z Mostu Królowej Jadwigi |
Mimo że do otwarcia nowej Astorii jeszcze nie doszło, bryła nowego budynku zdążyła już wywołać kontrowersję. Fasadę obiektu pokryto w znacznej części stalą kortenowską, materiałem o dużej odporności na warunki atmosferyczne. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest jego brunatna barwa. Dlatego Astoria już po kilku dniach od pokrycia elewacji srebrną blachą, zaczęła rdzewieć. Osoby niewtajemniczone już uznały, że to fuszerka i zmarnowane pieniądze, skoro ledwo co zbudowali a już skorodowało. Nie jest to pierwszy w Bydgoszczy przykład wykorzystania ,,błyskawicznie starzejących się" materiałów przy tworzeniu reprezentacyjnych budowli - kilka lat wcześniej taki zabieg zastosowano w budynku Przystani, którą obłożono drewnem które szybko nabrało barwy i faktury zbutwiałego, aby nawiązało lepszego dialogu ze swoim otoczeniem. Natomiast stal kortenowska również jest rozwiązaniem sprawdzonym, wykorzystano ją np. w 2014 w Europejskim Centrum Solidarności, podkreślając powiązanie obiektu ze Stocznią Gdańską. Bydgoska Astoria natomiast, swoją barwą przywodzi na myśl okoliczne pruskie zabudowania z cegły. Jej bryła jest zgeometryzowana, prosta i nowoczesna. Mam jedynie wątpliwości co do skali, czy nie jest zbyt przytłaczająca w tym miejscu i czy nie za bardzo dominuje nabrzeża Brdy. Otwarcie basenu ma nastąpić jeszcze w tym roku.
Budynek przy skrzyżowaniu Dworcowej i Królowej Jadwigi
Na początku 2019 roku pisałem w tym artykule o rozpoczęciu przebudowy jednego z najciekawszych obiektów powojennego modernizmu w Bydgoszczy. Zespół budynków przy skrzyżowaniu ulic Królowej Jadwigi i Dworcowej wyróżniał się swoją ekspresyjną, lecz nie dominującą formą. Teraz, po modernizacji zmienił się w ponurą i przekombinowaną bryłę. Na dachu biurowca wzniesiono szklaną, nieregularną ,,narośl", a elewację utrzymano w ciemnych odcieniach i zatarto jej dawną tektonikę. Budynek z ciekawego, ale niestety zaniedbanego przykładu architektury PRL, stał się nowoczesnym na siłę, ekstrawaganckim klocem.
 |
| Widok od strony mostu |
Hotel Brda
W grudniu zeszłego roku zamknięto Hotel Brda. O tym wydarzeniu, jak również i o historii tego hotelu pisałem tutaj i serdecznie zachęcam do zapoznania się z materiałem. Prace nad przebudową dawnego najnowocześniejszego hotelu w mieście na cele mieszkaniowe już się rozpoczęła. Dawne wyposażenie zostało na przełomie lat 2019 i 2020 wyprzedane, a stan w jakim znajduje się aktualnie ,,Brda" można streścić słowem ,,demolka". Wydłubano większość okien, przez zsypy na ziemię zlatuje gruz. Pocieszające są wizualizacje ostatecznej formy budynku. Początkowo martwiłem się, że poczciwa ,,Brda" zmieni się w kolejnego szklanego potworka, podzielając los choćby Projprzemu. Po zobaczeniu wizualizacji jestem spokojny, kształt budynku, charakterystyczny rytm okien i podziały elewacji zostaną zachowane. Zostaną nawet usunięte naleciałości z lat 90-tych, oraz przywrócona oryginalna szaro-biała kolorystyka, która odda wieżowcowi jego pierwotną elegancję. Szkoda że nie przewidziano miejsca dla neonu ,,Brda" na dachu, ale nie można mieć wszystkiego. Pozostaje trzymać kciuki za pomyślną realizację przedsięwzięcia.
 |
| Wizualizacja finalnej formy ,,Apartamentów Brda" |
Eltra
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz